Edward Munch
Edward Munch Biyografisi
Ressam ve eşsiz baskı sanatçısı olan Edward Munch, 20.yüzyıl başlarında Alman Dışavurumculuğunun gelişimine büyük katkıda bulunmuştur.
Norveç’in kültürel ve siyasal yaşamına büyük katkıları olan Dr.Christian Munch ve Laura Cathrine’in oğlu olan Edward, 1863 yılında Löten’de doğdu.
Annesi 1868 yılında verem hastalığından hayatını kaybetti.Ardından 1877 yılında kız kardeşi Sophie’yi de benzer hastalıktan kaybeden Edward çocukluğunda ve gençlik yıllarında yaşadığı bu ölüm korkusundan hayatı her tarafında kurtulamadı.
Daha çocuk yaşlarda resme meyilli olduğu görünen o ki Munch fotoğraf eğitimi görmedi.1879’da başladığı mühendislik eğitimini, 1880’de bırakarak sanatçı olmaya karar verdi.
Oslo’da akademiye girdi ve 1883’de Oslo Güz Sergisi’nde ilk olarak resimleri sergilendi.Henüz 23 yaşındayken Oslo’da 110 eserden oluşan birincil bireysel sergisini açtı.1889 yılında devlet bursuyla, Paris’deki Leon Donnat’ın sanat okuluna girdi.
1892’de Berlinli Sanatçılar Birliği’nden aldığı davetle Almanya’da 45 yapıtını sergiledi.1908’deki ruhsal bunalımı ile Berlin’deki ilk sergisi arasında geçen 16 sene Munch’un sanat yaşamındaki en manâlı dönemdi.Bu dönemde yaşadığı yoğun ve ihtiraslı duygularının acısını ve bunaltılarını çizgisel bir üslupla işledi.
Ünlü resmi olan “Çığlık” (1893) çağdaş insanın ruhsal acılarının simgesi haline geldi.Kullanılan renkler ve deformasyonun bir açıklama arabulucu olarak böylesine yoğun şekilde kullanıldığı ilk çağdaş başyapıt olma özelliğini kazandı.
1909’da sinirsel buhran sebebiyle kliniğe yatırılan Munch sonunda Oslo Fjod’u ’de yerleşti.
1930’da göz hastalığı nedeniyle çalışmaları yavaşladı.Fakat ayrıca Jugendstil sanatçıları ayrıca de Ekspresyonistler göre bir artist olarak kabul edilen Munch, sürrealistler göre da onurlandırılarak sergilerine alındı.
“Doğa’nın büyük Çığlığı’na karşısında sağduyu oluşu ve en büyük acı ifadelerini kullanması Munch’un ateşli bir aşkla aydınlanan bir cins karanlığı işlemesine engel olmadı” ve 1944 yılında Norveç Ekely’de hayatını kaybetti.
Manâlı eserleri:Hasta Çocuk(1886), Vefat Odası(1892), Ölüm Döşeği(1895), Ölü Anne(1899), Çığlık (1893), Çile (1896), Erkek ve Bayan(1898), Öpücük (1897), Yaşam Dansı(1897-99)
