Lamartine
Lamartine Biyografisi
Tam adı Alphonse Marie Louise Prat de Lamartine olan Lamartine, 21 Ekim 1790 tarihinde, Paris’in güneydoğusunda bir yer alan Macon’da doğmuştur. Krala çok sadık, Katolik bir asilzade ailenin çocuğu idi.
Balley’de Cizvit kolejinde okudu.
1814’te Napolyon Elbe Adası’na sürgüne gidip Bourbon Hanedanı Fransa tahta oturunca Kral XIII. Louis’nin muhafız alayında bir sene görev yaptı.
İhtilalden sonra ülke yönetiminde kayda değer ödev almış; Dışişleri Bakanlığı’nı üstlenmiş bir siyasetçidir. Hıristiyanlık dininde karşılaştığı tezatlıklar dininden soğumasına, uzaklaşmasına ve sebep oldu; kalp temizliğini esas bölge transandantalizm felsefesine bağlandı.
1820 yılında Napoli’de Fransız elçiliğinde elçilik katibi olarak atandı. Lamartine, 10 yıl her tarafında Napoli ve Floransa’da tayin yaptı ve şiir yayımlamaya devam etti. Burada bulunduğu sırada, “Şairce Düşünceler” adlı eserini yayınladı. Bu eser bununla birlikte onun ilk büyük eseridir. sonra “Sokrat’ın Ölümü” ve “Şairce Dini Ahenkler” isimli eserleri ilk önce olmak üzere diğer eserler de yayınladı.
1829’da Paris’teki Fransız Akademisi’ne üye seçildi. 1830’da Fransa tahtına Louis-Philippe’in geçmesinden daha sonra politikaya atılmak için diplomatik görevlerinden istifa edince karısı ve kızını yanına alarak özel bir gemi ile doğu seyahatine çıktı. Sırasıyla Marsilya üzerinden Malta, Yunanistan’ın başkenti Atina’ya uğradıktan daha sonra Osmanlı Devleti sınırları içinde yer alan Lübnan, Filistin, Suriye ve İstanbul’u kapsayan bu seyehatte hasta olan kızı Beyrut’ta ölünce orada toprağa verdiler. Uzun süre şehirden ayrılamadı.
1833’te milletvekili seçildiği haberinin gelmesi üstüne seyahatini sonlandırarak Anadolu ve Almanya üzerinden dönüş yoluna girdi. 20 Mayıs 1833 tarihinde İstanbul’u ziyareti esnasında padişah Abdülmecit göre iyi karşılandı, kendisine refakat etmek üzere Namık Paşa ve Halil Rıfat Paşa görevlendirildi. Lamartine, İstanbul’un bir çok yerini gezdi. Beyoğlu’nda kaldığı zaman zarfında çoğu kez binaların çatısına çıkarak İstanbul’u seyretti. Padişah sarayını gezme ve görme imkanını da buldu. Bir vakit Fransız elçiliğinin Tarabya’daki yazlığında kaldı. 23 Temmuz 1833 tarihinde karayoluyla İstanbul’dan ayrıldı. Gezi hatıralarını 1835 yılında dört cilt halinde bastırdı.
Bir “Türk dostu” olan yazar Lamartine, Türk tarihi ve Türkiye izlenimlerini Doğuya Seyahat, Doğuya Yeni Gezi ve Osmanlı Tarihi adlı eserlerinde aktarmıştır.
Devir sonrası oluşturulan geçici hükümette Dışişleri Bakanlığına getirildi. 24 Şubat 1848’e başladığı bakanlık görevi, 11 Mayıs 1848’te son buldu. İçinde yar aldığı geçici hükümet, yücelik ünvanlarını kaldırdı politik suçlardan idam cezasını kaldırdı; Fransa kolonilerinde köleliği kaldırdı.
III. Napolyon bir darbeyle imparatorluğunu bildiri etmesi üstüne siyasetten en ince ayrıntısına kadar ayrıldı. 1 Temmuz 1850’de ikinci kez İstanbul’a gitti, Sultan Abdülmecit ile görüştü. Lamartine’in, bu ikinci gelişindeki maksatlarından bir parça başına İzmir’de bir çiftlik işletmekti. Takriben on beş gün İstanbul’da kaldıktan sonradan İzmir’e gitti.
Lamartine, siyasi kariyeri sırasında birikimlerini kaybetmiş ve büyük somut sıkıntı içine girmiş olduğundan ülkesinden ayrılıp Türkiye’ye yerleşmek istedi. Sultan Abdülmecit’e bir mektup yazarak çiftlik kurmak üzere İzmir ya da Marmara yakınlarında kendisine bir arazi verilmesini istek etti. Hükümet, Burgaz Ovası olarak anılan bölgede 38 bin dönümlük toprağın, mülkiyeti sadrazam Mustafa Reşid Paşa üstüne geçirilmek şartıyla Lamartine’e kiralanması ve kira bedelinin hazinece ödenmesine karar verdi. Lamartine, Osmanlı yönetimi ile 25 takvim kira sözleşmesi imzaladı ama çiftliğin işletilmesi için zorunlu sermayeyi karşılayamadı ve projeden sözünden dönmek zorunda kaldı.
Lamartine, Osmanlı yönetimine minnetinin bir ifadesi olarak sekiz ciltlik Histoire de la Turquie (Osmanlı Tarihi) adlı eserini yazdı. Eser, 1859’da Paris’te yayımlandı.
Lamartine 1820 yılında Maria-Ann Birch adlı bir İngiliz hanımla evlendi. Bu evlilikten 1822’de kızları Julia dünyaya geldi. 1863’te eşini uzun ve acı veren bir hastalıktan sonra kaybetti.
1851’den sonra hayatını yoksulluk içinde geçiren Lamartine, 1867’de geçirdiği bir krizden sonradan kısmen bilincini kaybetti; 28 Şubat 1869 tarihinde Paris’te yaşamını yitirdi.
Aşina bazı kitapları :
Confidences (Sırdaşlıklar)
Nouvelies Meditations Poetiques (Yeni Şairce Görüşler)
La Mort De Socrate (Sokrat’ın Ölümü)
Le Dernier Chant Du Pelerinage D’harold (Harold’un Haccının Son Şarkısı)
Les Harmonies Poetiques Et Religieuses (Şairce ve Dini Ahenkler)
La Chute D’un Ange (Bir Meleğin Düşüşü)
Recueillements Poetiques (Şairce İçe Kapanışlar)
L’historie Des Girondins (Jinondenler Tarihi)
Les Nouvelles Confidences (Yeni Sırdaşlıklar)
Genevieve, Histoire D’une Servante (Genevieve, Bir Hizmetçi Kızın Hikayesi)
Le Tailleur De Pierres de Saint-point (Saint Point’daki Taş Heykeltraşı)
