Selahattin Pınar Biyografisi
Türk Müziği bestecisi, udi ve tamburidir.
Selaha İstanbul Üsküdar Altunizâde’de doğmuştur. Babası aslen Denizli ilinin Çal kasabasından olup eski hukukçulardan Denizli Milletvekili Sadık Bey’dir. Selahattin Pınar ilköğrenimini okuduğu yıllarda Sadık Bey, Çal’a tayin olduğundan orada tamamladı. Buradan sonra babasının görevi nedeniyle sırasıyla önce Saros adasına, sonradan Edirne’ye tayin oldular. Ortaokulu burada okuduktan daha sonra 1918 yılında İstanbul’a geldiler. İtalyan Ticaret Okulu’nda okudu ise de yarıda bıraktı. Babasının aleyhinde çıkmasına rağmen 12 yaşında ud çalmayı öğrenerek musikiye başladı, 1919 yılında da 17 yaşında tambur çalmayı öğrenmişti. Kendine özgü bir uslûp ve boğuk sesi ile okurdu. Bestekârlığa on sekiz yaşlarında başladı.
Babasının kesintisiz “Benim oğlum enstrüman çalan kimse olacak” şeklindeki “aşağılamalarına” dayanamayıp bir gün, “Hayır sanatkár olacak”deyince evde kavga çıkmış ve babasının üzerine yürümesi sonucu evi terk etmişti.
Yeni evi; sonradan “Üsküdar Musiki Cemiyeti” adını alacak olan “Darü’l-Feyz-i Mûsıki“ydi. Bundan Böyle anne-babası musikiydi. Musiki üstatlarından dersler aldı. Bestekár oldu. Ünlü sanatçıların kadrolarında yer almaya başladı.
İlk eseri sözleri adliyeci Senihî’nin olan Kürdilihicazkâr makamından ve aksak usülünde bestelediği “Mülkün ne yaman şule-i ikbâli karardı” güfteli şarkısıdır. Şarkılarının çoğunun sözlerini Mustafa Nafiz Irmak yazmıştır. 20. asır içinde yetişmiş bestekârlar aralarında özel bir yeri olan Selahattin Pınar, şarkı formunun geleneklerine bağlı olmakla beraber kendine özgü yeni bir yol izlemiş, yeni bir duyuş ve anlayışın etkisi aşağıda hoş eserler bestelemiştir. Sanat hayatının büyük bir bölümünü İstanbul sahnelerinde geçiren artist geçimini bu yoldan tedarik etmiştir
1929’da ilk Türk ve Müslüman bayan tiyatrocu Afife Jale ile beraber yaşamaya başladılar. Ve 1935 yılında ayrıldılar. Bu birlikteliğin Selahattin Pınar`ın sanat hayatına etkisini büyük oldu. Bu dönemde ve ayrıldıktan sonradan bestelediği parçalar çoğunlukla karşılıksız ve ümitsiz aşkları, ayrılık acılarını içerdi. Afife Jale`den daha sonra ölene kadar “Seyyare Atıfet Pınar” ile evliydi.
Selahattin Pınar, Afife Jale‘ye aşkını, ‘Anladım sevmeyeceksin sen beni nazlı çiçek’ şarkısıyla dile getirmiş, aşk çıkmaza girince de, ‘Nereden sevdim o zalim kadını’ şarkısını bestelemiş.
Selahattin Pınar 6 Şubat 1960’da Todori’nin lokantasında, yanında laf yazarı Selim Aru olduğu halde, yemek üzereyken bir yürek krizi sonucu öldü.
Sabiha Gökçen`in anlattığına tarafından bestelediği “Gel Gitme Bayan” şarkısı Mustafa Kemal ATATÜRK`ün en sevdiği şarkılar aralarında yer alır.
Selahattin Pınar’ın 100`e yakın bestesi olduğu sanılmaktadır. Bunlardan, “Nereden sevdim o acımasız kadını” ve “Anladım sevmeyeceksin beni sen nazlı çiçek” isimli şarkılarını Afife Jale için bestelediği söylenir. En fazla aşina bestelerine aşağıdaki eserler örnek sayılabilir:
Anladım sevmeyeceksin beni sen nazlı çiçek( Hicaz) – Laf : Mustafa Nâfiz Irmak
Beni de alın ne olur koynunuza hatıralar (Hisarbuselik) – Laf: Ebedi Süha Edipoğlu
Bir bahar akşamı rastladım size (Hicaz) – Söz : Fuat Edip Baksı
Gel gitme bayan ruhumu hicranına ışıklandırma( Kürdilihicazkâr) – Laf : Celadet Barbarosoğlu
Hala yaşıyor kalbimin en dar yerinde (Nihavend) – Laf: Zekai Cankardeş
Nereden sevdim o acımasız kadını (Kürdîli Hicâzkâr) – Söz : Yusuf Ziya Ortaç
Bakışı Çağırır Beni Uzak (Muhayyerkürdi) Laf: – Fuat Edip Zorlama
Kalbim tekrar acıklı seni andım da derinden (Bayâtî) – Söz: Yahya Kemal Beyatlı
