Robert Falcon Scott
Robert Falcon Scott Biyografisi
Robert Falcon Scott, 6 Haziran 1868 tarihinde Plymouth, İngiltere’de John Edward ile Hannah çiftinin oğlu olarak doğmuştur. 14 yaşında iken 1882’de İngiliz deniz kuvvetlerinde çalışmaya başladı. 1901 ile 1904 yılları arasındaki devrede İngilizlerin Güney Kutbu’na gönderdikleri 50 şahsiyet bir ekiple Antarktika keşfine katıldı ve keşif heyetlerine başkanlık etti. Arkadaşları ile birlikte Güney Kutbu’nda 82 enlem dairesine değin gitti Bu, o günün şartlarına tarafından koskocoman bir başarı sayılmıştı. Bu başarısı baştan sona yüzbaşı rütbesine getirildi.
Robert Falcon Scott, 1908 yılında Kathleen Scott ile evlendi. Peter Scott (d.1909) adında bir çocuğu oldu.
1909 yılında ikinci Güney Kutbu yolculuğu için hazırlıklarına başladı. Bu kez Güney Kutbu noktasına varmak, her ne pahasına olursa olsun, Güney Kutbu’na İngiliz bayrağını dikmek istiyordu.
1 Kasım 1911 tarihinde Güney Kutbuna içten hareket eden Robert Falcon Scott ve 4 arkadaşı 17 Ocak 1912 tarihinde Güney Kutbu’na vardılarsa da onlardan bir ay önce Norveçli kaşif Roald Amundsen ile arkadaşları Güney Kutbu’nu keşfedip direk noktasına Norveç bayrağını dikmişlerdi.
Robert Falcon Scott ve ekibi, kamplarını Ross Adası’ndaki Evans Burnu’na kurmuştu. Roald Amundsen’in kamp kurduğu Balinalar Koyu’na göre Güney Kutbu’na yaklaşık 100 kilometre daha uzaktan olan bu bölgeden Beardmore Buzulu aracılığıyla Antarktika Platosu’na ulaşmayı planlıyorlardı.
Bu buzulun eğimi, Roald Amundsen ve arkadaşlarının üstünde yol aldığı Axel Heiberg Buzulu’na göre daha düşük olduğu için her ne değin mesafe daha pozitif olsa da yolculuğun fazla daha basit geçeceği düşünülüyordu. Ancak bu rota Scott ve arkadaşlarının soğuk Antarktika Platosu’nda daha uzun zaman geçirmesine de niçin olacaktı. Bundan Başka Scott bu yüksekliklerde gerekli olacak besin miktarını yanlış hesapladığı için beraberlerinde getirdikleri yiyecek miktarı azdı. Su ihtiyacının Roald Amundsen’in yolculuğunda olduğu gibi buzun eritilmesiyle sağlanması planlanıyordu. Ama Roald Amundsen ve arkadaşlarının aksine parafin doymuş kutuları sıkıca lehimlemedikleri için beraberlerinde getirdikleri yakıtın bir kısmı buharlaşarak kaybolacaktı. Bu durum tatmin edici miktarda su üretememeleriyle ve kâşiflerin vücutlarının gezi esnasında fazla miktarda su kaybetmesiyle sonuçlandı
Robert Falcon Scott ve arkadaşlarının yanına köpeklerle birlikte midilliler ve motorlu kızaklar da vardı. Oysa motorlu kızakların en büyüğü hiç kullanılamadan gemiden karaya çıkarılırken kaybedilince geriye sadece iki küçük motorlu kızak kalmıştı. Hem ekiptekiler kayakla kayma konusunda tecrübesizdi ve her ne dek Scott tarafından kaymayı öğrenmeye özendirme edilmişlerse de gönülsüz davranmışlardı.
Scott ve arkadaşları 1 Kasım 1911’de yolculuğa başladılar. Ilk Olarak dörder kişilik iki ekip vardı. Bu ekiplerden birinin Güney Kutbu’na ulaşması diğer grubunsa bu gruba desteklemek için yiyecek taşıması ve geri dönüş yolculuğunda zorunlu olacak gıda depolarını kurması planlanıyordu. Scott sonradan kutba gidecek ekibin beş karakter olmasına karar verdi, öteki üç kişiyse gemiye geri döndü.
Roald Amundsen’in yolculuğunda olduğu gibi köpeklerin gerektikçe beslenme kaynağı olarak kullanıldığı bu seyahat 77 gün sürdü. Nihayetinde Scott ve arkadaşları 17 Ocak 1912 günü Güney Kutbu’na ulaştıklarında Roald Amundsen’in kendilerinden beş hafta önce bölgeye ulaştığını öğrendiler. Bu sırada ekiptekiler beceriksiz beslenme ve özellikle de C vitamini eksikliği nedeniyle bitkin düşmüştü.
Bir gün dinlendikten sonradan dönüş yolculuğuna başladılar. Fazla soğuğa ve yetersiz beslenmeye karşın Güney Kutbu Platosu’nun sınırlarına sağ salim ulaşmayı başardılar. Ancak ekiptekilerden biri Beardmore Buzulu üzerinden deniz kıyısına doğru yolculuk ederken 17 Şubat 1912 günü bir kaza sonucunda hayatını yitirdi.
Robert Falcon Scott yolculuğa başlamadan önce takviye grubundakilere 1 Mart günü kendilerini 80° enlemi civarında belirledikleri bir bölgede köpeklerle karşılamaları için emir vermişti. Güney Kutbu’ndan dönen ekipteki dört kişi bu bölgeye 27 Şubat günü, belirlenenden de daha erken bir tarihte ulaşmayı başardı. Fakat 10 Mart’a değin beklemelerine rağmen kendilerini karşılamaya gelen olmadı. Deniz kıyısındaki kamplarına varmak için aşırı soğuk havada yapmaları gereken takriben 650 kilometrelik bir yolculuk vardı ve daha fazla bekleyemezlerdi. O gün ekiptekilerden biri yolculuğu sağ olarak tamamlamaktan umudunu keserek çadırdan çıktı ve kar fırtınasının içinde kayboldu. Geriye Doğru kalan üç birey ancak 35 kilometre kadar yol yapmayı başarabildikten daha sonra 19 Mart günü son kamplarını kurdular. Kar fırtınası ilerlemelerini zorlaştırıyordu ve fazla az besinleri vardı. Scott’ın seyahat esnasında tuttuğu günlükteki son tarih 29 Mart. Güney Kutbu’ndan ayrıldıktan takriben 70 gün daha sonra öldüklerinde, içinde bir ton yiyecek ve yakıt bulunan depoya varmalarına sadece 18 kilometre kalmıştı. Üzeri karlarla örtülmüş çadırları oysa sekiz ay daha sonra, 12 Kasım 1912’de bulunabildi.
Robert Falcon Scott ve ekibinin yolcuğu fazla fena şartlar içinde başladı. sıkça meydana çıkan dehşet tipiler kâşiflerin ilerlemesine engel oluyordu. Robert Falcon Scott ile sağ kalan iki arkadaşı, yiyecek depolarına 18 km. uzaktan donarak öldüler. Ertesi yıl kasım ayında Güney Kutbu’na giden diğer bir buluş heyeti, Scott’la arkadaşlarının donmuş cesetlerini, yolculukla ilgili dağıtılmış notları, eşyalarını buldu.
Robert Falcon Scott, 29 Mart 1912 tarihinde Ross Buz Sahanlığı, Güney Gönder Bölgesinde dönüş yolculukları sırasında Scott ve yol arkadaşları, dermansızlık, istek ve aşırı soğuktan tamamen donarak 44 yaşında ölmüştür.
Robert Falcon Scott ve dört arkadaşının Güney Kutbu’na ulaşmayı başardığı ancak dönüş yolunda öldükleri haberi, keşif gemisi 10 Şubat 1913’te Yeni Zelanda’ya ulaştıktan sonradan dünyaya yayıldı. Seyahat esnasında hayatını kaybedenler, cesaretleri ve azimleri sebebiyle Britanya’da milli kahraman ilan edildi.
1948 yılında Scott ve arkadaşlarının macerasını anlatan “Antarktikalı Scott” isimli bir film çekildi.
Bugün Güney Kutbu’nda Cambridge Üniversitesi göre belirlenmiş Scott Sırık Araştırma Enstitüsü adını içeren bir araştırma merkezi var. Bir kütüphane ve müzeye de ev sahipliği yapan enstitüde 60 civarında personel çalışıyor.
